Ambiofonia akustycznie z Rendezvous szwedzkiego radia

Testy z muzyką ze strumienia szwedzkiego radia były z laptopem. Miał już zainstalowany bezpłatny program AIMP. Podłączone zostały jedynie słuchawki douszne i soundbar telewizora. Do tego wystarczyła przejściówka dublująca wyście 3,5 mm mini jack. Odległość między słuchawkami i głośnikiem, wyznaczyły kable, więc trzeba było tylko odpowiednio dopasować głośność odtwarzania muzyki z soundbarem, by uzyskać właściwy efekt ambiofonii, a nie jego karykaturę.

 

 

Ambiofonia dla odtwarzania muzyki z radia nie jest niczym nowym. Była popularna dla konkretnych możliwości sprzętu RTV w złotej erze hi-fi. Chodziło o wyprowadzenie sygnału dla pary dodatkowych głośników. Oferowana była nawet w PRL i na ilustracji powyżej jest Amplituner Unitra Diora Merkury DSH-303A. Najkonkretniej można powiedzieć, że był to sposób na kwadrofoniczne odtwarzanie muzyki z nagrań stereofonicznych. Inne wyjaśnienie to, że było poszukiwaniem rozwiązania dla  dźwięku wielokanałowego, dookolnego, przestrzennego, co w j..ang. nazwano surround sound. Jego pierwsze udokumentowane wykorzystanie miało miejsce w roku 1940 podczas projekcji animowanego filmu Disneya – Fantazja. Stworzony na tę okazję system składał się z trzech ścieżek dźwiękowych, które były rozprzestrzeniane w sali za pomocą 54 głośników.

Wspólcześnie Wikipedia podaje, że ambiofonia to technika sztucznej regulacji pogłosu w salach koncertowych, operowych, studiach radiowych i telewizyjnych, za pomocą elektroakustycznych torów i układów nagłaśniających. Dodane jest tam również, że jest jednym z elementów reżyserii dźwięku, umożliwiając poprawę pełni jego brzmienia i uzyskania efektów dźwiękowych dobranych do produkowanych utworów muzycznych. W j. ang. to hasło dostało nazwę Ambiophonics i jest zredagowane całkowicie pod kątem technologi cyfrowych. Zamieszczono tam nawet link do hasła Soundbar. Wygląda na to, że należy jakoś rozdzielić określenie ambiofonia na analogowe rozwiązania w sprzęcie RTV i cyfrowe dla obróbki dźwięku dla zapisu w nagraniach, ale również ich odtwarzania.. Testy z akustycznym rozwiązaniem można zaliczyć do analogowych, bo sygnał był już przetworzony z cyfry.

 

W testach użyta została wersja beta programu AIMP, która obsługuje wtyczkami Virtual Studio Technology. Takie mogą być dla cyfrowych rozwiązań ambiofonicznych. Nie o nie tu jednak chodziło, chociaż testy były ze strumieniem, czyli źródło było z technologią cyfrową. Ten temat  poruszony został w tekście pt Alternatywe elementy oprogramowania w testach PC4uMusic

Strumień był wg standardu BBC Sound HD z aac 320 kbps i próbkowaniem 48 kHz. Windows Audio Session Application Programming Interface w AIMP zapewniło nadpróbkowanie 32bit/192kHz. Test można zrobić także z transmisji FM, ale nie będzie to taka sama jakość. Lepiej wypada z DAB+, ale trzeba bardzo uważać, by zapewnić maksymalny sygnał z anteny. Na dodatek z DAB+ nie można korzystać podczas transmisji z nadpróbkowania z AIMP, a zapis tego cyfrowego strumienia na twardy dysk nie jest prosty. W tym temacie jest więcej w tekście pt BBC Sound HD free from Swedish Radio 2



W szwedzkiej audycji radiowej ciekawie było posłuchać nagrania The Saint (tema) (Astley) Orkester, dir. Edwin Astley (insp. 1965) CD: “The Thriller Memorandum” RPM RPM 173.  Jest z serialu Święty (1962–1969), w której Roger Moore grał główna rolę.



Kolejnym odtworzonym nagraniem było: The Persuaders (tema) (Barry) John Barry & His Orchestra (insp. 1971)CD: “This Is Cult Fiction” Virgin 7243 8 42122 2 3 (1996). Jest z serialu Patnetrzy (1971–1972) i tu Moore miał również główną rolę.



Nie zabrakło także nawiązania do Bonda, z nim w roli głównej (1973–1985). Było to: Bond Meets Solitaire (Martin) Orkester, dir. George Martin (insp. 1973) CD: “Live And Let Die – Soundtrack” Manhattan 7 90629 2 (1988)

W kinematografii ścieżki dźwiękowe są nagrywane inaczej niż do wydawnictw płytowych. Drobny ambiofoniczny trik ze słuchawkami pozwolił lepiej usłyszeć zmiany trendów muzycznych na przestrzeni tych lat. Podobnie w tych filmach widać również zmiany z fryzurami, strojami i samochodami, chociaż gra ten sam aktor, a jego postacie są relatywnie podobne.

Muzyka w tych filmach miała szczególne znaczenie.



Producenci serialu Święty świadomie wykorzystali popularność młodego aktora, który był już celebrytą. bo miał żonę, która wcześniej od niego stała się gwiazdą, ale w branży muzycznej. W audycji elegancko zaprezentowano także próbkę jej twórczości: I’m In The Mood For Love (McHugh – Fields) Dorothy Squires med orkester, Billy Reid (insp. 1947) CD: “Here Comes Me” Wyastone Estate A RETROSPECTIVE DOROTHY SQUIRES 1997



W Partnerach dołączył do niego Tony Curtis, którego powszechnie kojarzono z rolą w filmie z Marilyn Monroe. W 1959 roku zagrał z nią w Pół żartem, pół serio (ang. Some Like It Hot). Miał rolę saksofonisty, który z kolegą basistą są niewygodnymi dla mafii świadkami i ukrywają się jako kobiety w damskiej orkiestrze. Okazało się to trudne, bo saksofonista zakochuje się w grającej na ukulele wokalistce Sugar "Kane" Kowalczyk



Znaczenie muzyki w filmach z Bondem nie jest dla każdego melomana żadną tajemnicą. Wikipedia ma nawet hasło na ten temat. Z czasów Moore są znane gwiazdy, jak: Paul McCartney, Shirley Bassey, Sheena Easton. Wcześniej to np: Tom Jones i Nancy Sinatra. Później muzyka jeszcze silniej zaistniała przez takie gwiazdy jak:Tina Turner, Madonna, Adele. W ostatnim Bondzie z Moore pojawiła się również Grace Jones


Jeszcze ciekawiej jest posłuchać tych nagrań z konfiguracją dla standardów kina domowego i np. polskimi rozwiązaniami na bazie norweskich przetworników elektroakustycznych, o których jest tekst pt 5.1 reference in optimal PC4uMusic configurations .Temat tych polskich ofet poruszony jest również pt Audio Video Show 2023 dla subwoofera

Atrakcyjną konfiguracją PC4uMusic dla dźwięku przestrzennego jest to przedstawiona w tekście pt British proposals for new 4 ch surround in Windows. Temat tych głośników został obszerniej poruszony pt 200 - 300€ to bardzo dobra oferta brytyjska z koaksjalnym przetwornikiem elektroakustycznym

Natomiast w testach z akustycznym rozwiązaniem dla ambiofonii mogą wystarczyć głośniczki komputerowe, ale poręczniejszy jest TV Soundbar. 

Można użyć nawet radiomagnetofon, który ma odpowiedni zapas mocy, by uniknąć przesterowania. Ma tylko dodać szerszą akustykę, a słuchawki zapewnić wierne odtwarzanie nagrania. W podobnym teście, ale z tunerem DAB+ na USB i szwedzką transmisją 192kbps/48kHz sprawdził się Hitachi TRK 8081, w którym zadbano o rzetelne układy elektroniczne, nawet dla przedwzmacniacza z korektą RIAA

Innym interesującym modelem jest JVC RC-M70 Boombox, ale jeszcze ciekawsza była jego wcześniejsza wersja z Biphonic, który powstał z myślą o korzystaniu z głośników dla specjalnych nagrań do odtwarzania ze słuchawkami - binauralnego.

Sprzedawane były również oddzielne urządzenia dla Biphonic. Teraz w komputerach jest wiele tego typu rozwiązań cyfrowych, ale bez konkretnego wskazywania na to oferowane kiedyś przez JVC. Takie może natomiast pojawić się jako wspomniana na początku niniejszego tekstu wtyczka VST.

PC4uMusic multilingual facebook profile >