Audiofilski serwer muzyki z odtwarzaczem strumieni

Archaiczność tunera FM lub DAB w domowym zestawie audio potwierdził w praktyce podcast Radia Nowy Świat. Całkowicie niemożliwe stało się z tymi starszymi formami transmisji odtwarzanie audycji nadawanej w Polsce od ponad trzech dekad. Odtwarzania jej o dowolnej porze z podcastu, a nie na żywo jest również bardziej praktycznie i korzystne. W podcaście udostępniana jest z najwyższą jakością, czyli 320 kbps, a na żywo tylko 256. Problemem jest jedynie koszt tego. Trzeba finansować całą działalność RNŚ i nie można wykupić sobie tylko dostępu do ulubionej audycji. Bezpłatnie dostępny jest w tradycyjnym czasie audycji strumień 128 kbps.

Audycja zaistniała w programie trzecim Polskiego Radia i była ogólnodostępna dla każdego bez dodatkowych opłat. Początkowo tylko dla słuchaczy w Polsce z dostępem do odbiornika FM. Z czasem uzupełniono to możliwościami z lepsza jakością techniczną cyfrowego radia. W strumieniu jakość poprawiała się sukcesywnie, ale pozwalało to słuchać audycji także poza granicami Polski. Była oszczędnie udostępniana z  96 kbps, nawet ze studyjnym próbkowaniem 48 kHz i względnie przyjaznym procesem komprymowania do formatu Windows Media Audio. Z czasem jakość zrównano z tą oferowaną w Digital Audio Broadcasting, a w praktyce jeszcze lepszą można było delektować się z pomocą PC i nadpróbowania w nim przy przetwarzaniu sygnału cyfrowego na analogowy, za co ze sprzętem RTV trzeba dużo zapłacić.

9 czerwca 2024 w audycji Marcina Kydryńskiego nadawanej przez RNŚ prezentowane były utwory z okazji urodzin Cole Portera. Zabrzmiały zbyt różnorodnie, bo dostarczone były z ogólnodostępnych serwisów strumieniowych. Jest to przy tak intensywnym zestawieniu ich w audycji słyszalne dla wprawnego ucha, a jeszcze silniej zostało wyeksponowane przy ambiofonicznym odtwarzaniu z 4 głośnikami.

Takich niedogodności jest mniej przy słuchaniu audycji odtwarzanych ze strumienia ze szwedzkiego radia, bo korzystają z własnego archiwum, gdzie zgrane zostały nagrania z ich bogatej kolekcji płyt analogowych, które zgrano cyfrowo z zachowaniem najwyższej możliwej staranności.  To potwierdza wartość domowego serwera muzyki, gdzie zadbano o dobrą jakość nagrań przy ich zgrywaniu.

Polskie radio ma również imponujące archiwum i nie tylko płyt, ale także oryginalnych nagrań. Jest na ten temat nawet notka z 2002 roku. Podkreślono w niej, że zbiory muzyczne gromadzono od początku istnienia Polskiego Radia (od roku 1925). Stanowi unikalny zbiór nagrań muzycznych, słownych, i słowno-muzycznych (m.in. rejestracje Teatru Polskiego Radia) - publikacji, nagrań koncertowych (z koncertów organizowanych zarówno przez Polskie Radio, jak i przez inne instytucje) i studyjnych. Jest to muzyka polska i zagraniczna, często w najlepszych wykonaniach. Przechowywany jest tu bogaty zbiór nagrań polskiej muzyki współczesnej. Te archiwum jest od lat rekonstruowane i kopiowane na nowoczesne nośniki cyfrowe.

 

Trudno znaleźć precyzyjną informację na temat archiwum Polskiego Radia, ale mogło trafić do bardzo biurokratycznej struktury.  Narodowe Archiwum Cyfrowe jest jednym z "trzech archiwów centralnych w sieci archiwów państwowych w Polsce". Ta instytucja informuje, że w ich zasobie znajduje się ponad 40 tysięcy nagrań dźwiękowych z lat 1889–2008 oraz dokumentacja aktowa, w tym skrypty programów i audycji Polskiego Radia oraz Sekcji Polskiej Radia Wolna Europa. Wiele wskazuje, że mają własne ambicje w dysponowaniu tymi zasobami, co próbują realizować w bliżej nieokreślonym urzędniczo-komercyjnym scenariuszu.

Jan Emil Młynarski wystartował kilka late temu w Trójce z audycjami w niedzielne popołudnia, gdzie przypominał sylwetki działających w Polsce w okresie dwudziestolecia międzywojennego muzyków, kompozytorów i autorów tekstów. Przeniósł się z tym do RNŚ, co jednak nie trwało zbyt długo i jednym z powodów mógł być brak dostępu do archiwum Polskiego Radia, bo ogólnodostępne serwisy nie mają stosownych nagrań. Wikipedia podaje, że JEM jest od 2024 roku ponownie dziennikarzem Polskiego Radia, ale w temacie reaktywacji wcześniejszej audycji nie ma nic konkretnego. Na stronie nadawcy dostępne jest jednak jej archiwum, co zakwalifikowano tam, jako podcast.

Marcin Kydryński mógł zawsze w dużej mierze korzystać z własnej kolekcji płyt, ale racjonalizacja pracy rządzi się oczywiście innymi prawami. Używanie nagrań z ogólnodostępnych serwisów poszerza kolekcję nagrań do zaprezentowania, a audycja może być prowadzona z np zacisznego mieszkania w Lizbonie, czy pod dębem nad mazowieckim Liwcem. Z Kuby była chyba pierwsza audycja, którą Marcin Kydryński poprowadził z zagranicy i próbował wówczas wpleść w to elementy na żywo, co okazało się nietrafionym pomysłem, bo jakość była zbyt marna. Podobnie teraz wyjazdowe warunki nie pozwalają jemu właściwie ocenić jakości prezentowanych nagrań. W szerszym kontekście ten turystyczny watek poruszony jest pt Bez gapowicza z radiem po swojemu nowoczesnym 

W analogowej erze tworzono dla radiowców zaawansowane stanowiska dla odsłuchu płyt, które były wybierane do transmisji na antenie. Tu są korzenie jednego z najbardziej legendarnych gramofonów i ten temat poruszony jest pt. 2023 w historii kultowego Technics SL 1200. Te tradycje są w RNŚ najprawdopodobniej już zbyt archaiczne. Podobnie jest w kwestii nagrywania koncertów. Marcin Kydryński w swojej audycji promuje wydarzenia muzyczne na żywo, ale nie pojawiają się nagrania z nich, chociaż mogły być dobrą wizytówką marketingową nadawcy.  Jest to podpowiedź dla melomanów, że rynek dla nich bardzo się zmienia i warto zadbać w domu o własny serwer z nagraniami, które są z dobrą jakością. Można szukać ich w sieci, ale dla oceny jaką mają jakość przyda się optymalnie skonfigurowany PC.